Vaarwel Sterre

Onze laatste wandeling, in 't avondrood,

Met jou, mijn vriend, mijn trouwe viervoeter, zo vlak voor de dood.

Je staart niet meer zo kwiek, je stap niet meer zo vlug, kijk nog maar eens goed, want we keren niet meer terug.

Langs de paden waar we speelden, in zonneschijn en regen,

Nu loop je langzaam, en ik, ik houd nauwelijks mijn tranen tegen.

Duizenden herinneringen, elke steen en elke tak, mijn lieve maatje, hoe wreed is dit besef, de laatste tocht, je laatste stap.

De glinstering in je ogen, de warmte van je vacht,

Ik wil de tijd stoppen, en ergens hoop ik stiekem, blijf nog even.

Al is het nog één nacht.

Maar je kijkt me aan, en ik zie dat het, echt tijd is om te gaan.

Ik zie de pijn in je ogen, de laatste wandeling, kost je zo veel kracht.

Een traan valt op de grond, een laatste groet, een laatste zucht.

Onze reis samen eindigt hier, in de stille avondlucht.

Hier beneden ben je uit gewaakt, maar daar boven hou je nu de wacht.